من گذرنامه ی خود را نسپردم به کسی

من گذرنامه ی خود را نسپردم به کسی 

به تو و کودک دلبند تو ایمان دارم 

فاطمه ، کرب و بلا هم نروم شاهد باش 

من به آقایی فرزند تو ایمان دارم

نشناخت قدر رفعت ذات تو را کسی

یا حسین

نشناخت قدر رفعت ذات تو را کسی 

غیر از خدا که گفته منم خون بهای تو

با تربت حسین به «تسبیح» می رسیم

با تربت حسین به «تسبیح» می رسیم 

این تربت حسین عجب بنده پرور است 

سه روز اول مرگم مرا کفن نکنید

سه روز اول مرگم مرا کفن نکنید 

که من غلامم و ارباب بی کفن دارم

یا حسین

تا حشر انقلاب حسین است سربلند

تا حشر انقلاب حسین است سربلند 

در پای خطبه های تو یا زین العابدین

آن لات محل که کوچه ها را می بست

حسین جان 

آن لات محل که کوچه ها را می بست 

با نوکریت چه زود آقا شده است...

نامت جنون خیز است حق دارد موذن هم

یا علی 

نامت جنون خیز است حق دارد موذن هم

وقت اذان با دست خود سر را نگه دارد! 

خواست از هر دو جهانم شود آسوده خیال

خواست از هر دو جهانم شود آسوده خیال 

پدرم بر دهنم تربت ارباب چشاند

یا حسین 

ز خاطرم نرود نعره های مستانه

ز خاطرم نرود نعره های مستانه 

گریز روضه ی ترکی و شور جانانه 

هنوز زمزمه دارم و مانده در ذهنم 

نوای ذاکر مستی که بود دیوانه 

شادی روح سید جواد ذاکر صلوات 

گل های حسین ز تشنگی پژمردند

گل های حسین ز تشنگی پژمردند 

ای خاک تمام کربلا بر سر آب

من دائم البکاء و تو هم دائم الکرم

حسین جان

من دائم البکاء و تو هم دائم الکرم

زیباست اشک چشم گدا داخل حرم 

بین روضه با دَم تو من معطر می شوم

حسین جان

بین روضه با دَم تو من معطر می شوم

بوی اسفندت رکورد ادکلن ها را زده 

دستت همیشه روی سر ما پیاده هاست

دستت همیشه روی سر ما پیاده هاست 

این اربعین به لطف خدا کربلایی ام 

شعر از سرم پرید... دلم پیش موکب است 

این بار چندم است که یخ کرد چایی ام 

در دفتر شعر کربلا این خاتون

در دفتر شعر کربلا این خاتون 

عمریست به ریحانه تخلص دارد

بالای ضریح او چنین حک گشته

در دادن حاجات تخصص دارد 

یا رقیه سلام الله علیها 

ای اجل تکلیف خود با جان ما روشن نما

ای اجل تکلیف خود با جان ما روشن نما 

یا بگیرش بین روضه یا بماند کربلا

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین

بنشین بر لب جوی و گذر عمر ببین 
من نشستم به لب علقمه و پیر شدم

من پای عشقت مانده ام

حسین جان 

هرکه دارد کیشِ خود ، من پای عشقت مانده ام
سینه ام یاد تنت تا حشر عریان می شود